Znowu noc - znowu dzień

Znowu noc - znowu dzień


1. Kolejny dzień już się skończył,
otulił mrokiem przyrodę.
Zamknął oczy błyszczące,
zatrzymał w strumyku wodę.
Znużony odszedł wysoko,
piosenkę z wiatrem zanucić.
Odpocząć nocą w obłokach,
by jutro znowu powrócić.

Ref. Rozjaśnić miejsca legend prawdziwych,
Obudzić uśmiech ludzi szczęśliwych.
Pokazać życiu co jest mu pisane.
Zakochać sie znowu powtórnie, nad ranem,
Podłożyć nocy do spania poduszkę,
Szepnąć dzień dobry wiatrowi do uszka.
Rozjaśnić w południe na ziemi przyrodę,
rozpromienić kwiaty i obudzić wodę.

2 Niebieskie Twe oczy wysoko,
unoszą się ku obłokom.
By z latem piosenkę zaśpiewać,
Jak wierzba wystrzelić do nieba.
Zamieszkać na chmurze pod słońcem,
Roziskrzyć jaskry na łące.
ulecieć nad lustro wody,
Zachwycać się pięknem przyrody.

Ref. Rozjaśnić miejsca legend prawdziwych,
Obudzić uśmiech ludzi szczęśliwych.
Pokazać życiu co jest mu pisane.
Zakochać sie znowu powtórnie, nad ranem,
Podłożyć nocy do spania poduszkę,
Szepnąć dzień dobry wiatrowi do uszka.
Rozjaśnić w południe na ziemi przyrodę,
rozpromienić kwiaty i obudzić wodę.

Ukochanej Elżbiecie


Oświęcim 4.12 2007 Roman Kręplewicz